Een mooie catemaran vaart

Maandag 18 mei
Het weer is inmiddels een stuk beter geworden, de regen veel minder en daardoor de kikkerconcerten 's nachts ook een heel stuk minder. Ik merk ook dat er wat meer toeristen komen. Het beste seizoen is begonnen. In de nacht iets koeler, wat nog steeds warm is, veel zon en wat minder benauwd.
Ik dacht dat als het droger zou worden er ook wel wat minder muggen zouden zijn, maar wat de muggenbulten betreft wordt ik nogal aangevallen. Ik spuit met DEET, dat helpt wel iets maar helaas zijn niet alle muggen daar van onder de indruk. Vooral aan eind van de middag en s'avonds zijn er veel muggen of als er regen dreigt dan zijn ze er ook overdag.

Inmiddels heb ik al wat prachtige plekjes gezien hier.
Gisteren heb ik met de mensen van het complex een tocht gemaakt met een catemaran. Deze lag in een baai waar meer mooie vaartuigen te zien waren en de rit erheen was meer dan prachtig.
Om daar te komen moesten een uur op de brommer over de bochtige kustweg. Na elke bocht werd je vanaf de vaak hoger gelegen weg getrakteerd op het uitzicht over prachtige baaien en stranden, vaak helemaal of zo goed als verlaten en waar de palmbomen tot aan de zandstrook groeien.
Nog zó mooi en onbedorven, vaak plaatjes die geschikt zouden zijn voor de mooiste folders. Je ziet wel eens van die mooie foto's waar de zee blauwgroen van kleur is. Je denkt vaak 'deze foto's zijn allemaal mooier gemaakt zijn dan in werkelijkheid te zien is'. Hier niet, deze kleur bestaat hier echt en die mooie stranden ook.
Hier en daar worden op deze plaatsen hotels gebouwd, tot nu toe niet in zo'n grote mate als in Bali en het is te hopen dat dat ook niet de toekomst is hier. Het pure en authentieke, ver weg van het massa toerisme vind je hier nog echt en dat is een van de aantrekkelijkste dingen van Lombok.

De zeetocht met de catemaran was prachtig. Vanaf een houten steiger werden we met een rubber bootje naar het schip gebracht. Een heel vaartuig voor ons vijven met een bemanning van 2 Indonesische jongemannen. Wat een luxe gevoel !
Frouke, de manager van het complex waar ik verblijf heeft nog ander werk naast wat ze hier doet. Via dat werk heeft ze deze tocht aangeboden gekregen met het doel dit soort tochten te promoten. Ik was een van de gelukkigen die voor deze promotietour als 'vriend' uitgenodigd werd.
Als je dan op zo'n machtig ding op het dek ligt en je ziet andere, wat kleinere en armoedigere boten voorbij varen die allemaal naar dit mooie schip kijken voel je je net een of andere steenrijke, decadente persoon. Een raar gevoel als je dat niet gewend bent, een bijzondere ervaring :)
Soms wordt zo'n catemaran gehuurd voor een Honeymoon trip. Waarschijnlijk voor de rijkere laag van de bevolking hier of voor pas getrouwde buitenlanders die hier op huwelijksreis zijn en in een van de dure hotels slapen. Dat lijkt me overigens wel een romantische aangelegenheid.
Voor het gros van de inlandse bevolking is dit niet weggelegd, maar daarover vertel ik onderaan wat meer.

De tocht ging om de 3 Gili eilanden, Gili Aire waar we aangelegd hebben voor de lunch - klinkt ook al zo decadent - , Gili Meno en Gili Trawangan.
Onderweg zijn we op 2 plaatsen gestopt en konden we van de boot af in de zee springen om te snorkelen. De captain wist de mooie plekjes wel te vinden.
Weer heb ik in het ontzettende heldere water het geweldige zeeaquarium kunnen bekijken met de prachtige vissen en bijzondere onderwater'tuin'. Ook hebben we 2 zeeschilpadden kunnen ontdekken die op hun gemak - in zee zijn ze niet veel sneller dan op het land - in het water aan het rondzwemmen waren. Ook vanaf de boot hebben we nog schildpadden gezien, twee hele grote die met hun kop boven water kwamen en lucht kwamen happen.

Op de terugweg naar de haven hebben we nog kunnen genieten van een mooie zonsondergang. Er waren inmiddels wat wolken verschenen en de kleuren die de ondergaande zon dan aan de wolken geeft is bijna kitch, zoals te zien op foute schilderijtjes, maar zó mooi !
Al met al een perfecte dag met al net zulk perfect weer.

Trouwen
Als je hier wat langer bent en met mensen praat die hier al wat langer wonen dan kom je ook wat meer te weten over de gewoontes en gebruiken van de bevolking. Een van de onderwerpen waar ik wat meer over gehoord gaat over het huwelijk.

Sex voor het huwelijk is hier ten strengste verboden, dat het regelmatig toch gebeurt staat buiten kijf. Echter als ze betrapt worden is het een grote schande en moéten de jongen en het meisje trouwen. Het hele dorp staat er dan op dat dit ook gebeurt en als ze het niet willen dan worden ze uit hun dorp verbannen, de schaamte van familie en dorp zou anders te groot zijn. Ook als ze niet betrapt worden maar het meisje raakt zwanger is trouwen absoluut verplicht. Vaak wordt er dan ook erg jong getrouwd, het komt voor dat meisjes met 14 of 15 jaar al trouwen.

Voorbehoedsmiddelen worden alleen voorgeschreven aan getrouwde vrouwen, voor ongetrouwde vrouwen is het officieel verboden want sex voor het huwelijk is ook verboden dus voorbehoedsmiddelen zijn dan "overbodig"
De reden waarom jongens vaak jong trouwen is dat ze dan dus legaal sex kunnen hebben en de reden van meisjes is vaak meer een economische, onder andere dat ze hun veelal arme familie dan niet meer tot last zijn; weer een mond minder om te voeden. Vaak kennen de echtelieden elkaar pas kort, één maand of drie maanden is geen uitzondering.
Het gevolg is natuurlijk een hoog percentage scheidingen of affaires tijdens het huwelijk. Zo worden vrouwen soms zwanger van iemand anders dan hun eigen man. Een hoop kinderen groeien dus op in een gezin waar de vader dan niet de echte vader is. Natuurlijk wordt hierover niet gesproken en wordt geprobeerd dit geheim te houden.

Als een man een vrouw huwt die voor de eerste keer trouwt en dus nog maagd is, moet hij de vader van de bruid een som geld betalen. Over dit bedrag wordt tussen de vader van het meisje en de hand vragende jongeman onderhandeld. Dit varieert dan tussen de 5 en soms wel 13 miljoen rupiah.
Dit zijn enorme bedragen voor deze mensen die vaak niet meer dan 50 euro in de maand verdienen. Daarom worden er vaak leningen afgesloten om te kunnen trouwen of er wordt een koe verkocht of iets anders wat waarde heeft.
De meisjes voor wie een groot bedrag is betaald zijn hier vaak zo trots op dat ze anderen de ogen willen uitsteken, zo van "kijk mij eens, voor mij is wel 10 miljoen rupiah betaald"
Als een man een gescheiden vrouw trouwt hoeft hij de vader van de bruid niet te betalen, ze is dan al 'tweedehands'
Er werd mij een verhaal verteld van een man die een geweldige bruiloft had georganiseerd die door te veel luxe vertoon veel te duur was geworden voor de jongen. Hiervoor moest hij dus een lening afsluiten. Maar niet alleen voor de bruiloft ook voor de bruidsschat. Hij kon die echter niet terug betalen dus de schuld bleef staan.
Het echtpaar scheidde na een paar jaar en de vrouw wilde na enige tijd hertrouwen. De huwelijkskandidaat was een Oostenrijker uit Wenen. Hij kreeg echter alleen toestemming van de vader van de bruid als hij eerst het misgelopen bedrag van de bruidsschat van het eerste huwelijk van de dochter zou betalen. Dit had de Oostenrijker er wel voor over, hij was redelijk bemiddeld, zelf al 70 en het meisje pas 25.
Natuurlijk gaat wat ik hier schrijf niet altijd zo, excessen komen overal voor, maar in veel gevallen wordt het huwelijk roch wel iets anders beleefd dan wat wij gewend zijn.