Naar de markt
Door: lucy
Blijf op de hoogte en volg Lucy
10 April 2015 | Indonesië, Mataram
Mataram, 8 april 2015
Hier in de supermarkt, waar je 'super' beter uit het woord weg kunt laten, zijn geen groenten of andere verse dingen zoals fruit, vlees of vis te krijgen. Alleen in de diepvries in de winkel zitten wel wat diepgevroren worstjes en zo, maar die wekken mijn eetlust niet echt op.
Ik vroeg aan Markus, de Zwitserse eigenaar van het complex die hier al 20 jaar woont, waar ik groente zou kunnen kopen. Alleen op de markt en die is in Mataram en dat is hier een aantal kilometers vandaan.
Hij zou de volgende dag toch inkopen moeten doen dus ik kon wel mee gaan als ik wilde. Dat was wel een goed idee want dan weet ik waar het is en kan ik de volgende keer ook alleen gaan.
Om half 4 zouden we gaan. Ik had een bloesje aan en een pareo als een zedige, nette sarong om me heen geknoopt want een lange broek was te warm en een korte broek of kort jurkje vond ik niet zo geschikt op de markt. Veel blote benen zie je hier niet, dat is meer in Senggigi waar veel toeristen zijn.
Kom ik met m'n rugzak voor de boodschappen naar de afgesproken plaats bij de poort, blijkt dat we op de scooter gaan. Tja, niet echt handig met een strakke, langere rok ;-)
Ik dacht dat we met de auto zouden gaan, maar Markus heeft, bleek nu, geen auto en doet alles op de scooter hier. Zonder motorrijbewijs, wat je hier wel moet hebben, ook voor een brommer want die zijn hier allemaal minimaal 100 cc.
Wat ik overigens eerder vertelde dat hier net zoveel motoren als auto's zijn is niet waar, je ziet 1 auto op zeker 15 motoren, dus die verhouding ligt éven iéts anders.
Ik mocht achterop bij Johnny, een van de Indonesische werknemers, een jonge man die een soort manusje van alles is hier op het complex. Oh jee, dacht ik meteen, hoe stap ik een beetje zedig achterop die scooter met die rok?
Met een bijna elegante zwaai van m'n been over de scooter, waarbij de rok nog korter opkroop dan het resultaat van een eventuele korte broek, zat ik. Met helm en rugtas, je had het moeten zien :) en hmm....waar hou je je dan vast? Wilde natuurlijk niet Johnny meteen in verlegenheid brengen door hem bij z'n middel vast te houden. Ik ontdekte 2 handgreepjes achter m'n billen en daar kon ik me vasthouden, gelukkig...het voelde niet echt stabiel, maar dat zal wel wennen zijn.
Al rijdende schaamde ik me dood met die blote, nog redelijk witte benen en inkijk tot m'n slip, maar gelukkig had ik een helm op en zag niemand wie ik was, haha
Op de markt aangekomen was het heel erg druk met alleen maar lokale mensen en ik was me al weer zorgen aan het maken hoe ik tussen als dat mansvolk welke allemaal bij de scooter parkeerplaats stond, weer een beetje niet aanstootgevend af kon stappen. Heb tussen m'n benen mijn rok maar bij elkaar gepakt en toen ik er af was heel snel alles weer naar beneden getrokken. Zo...bijna niemand gezien.
De hier dagelijkse markt is druk en vol en je wordt meteen doordrongen van allerlei geuren van te rijp fruit, vis, gebakken vlees en vieze, niet thuis te brengen luchtjes.
De meeste verkopers zitten op de grond, met hun koopwaar op papieren zakken of doeken of gewoon zonder iets op de zanderige grond. Alles wat eetbaar is kun je kopen, groente, fruit, kip die in stukken worden gehakt met vliegen, stukken vlees met vliegen. Gewoon zonder koeling in de hitte. Dat de mensen hier nog niet allemaal uitgestorven zijn....die moeten een gestel van ijzer hebben en gewenning aan dit voor ons ondenkbare voedsel vanaf dat ze een baby zijn.
Markus wist een winkeltje op de markt bij een Chinese vrouw waar hij altijd vlees, vis en kaas uit de diepvries koopt. Was wel bijzonder om te zien dat ze ook varkensvlees had, maar wel helemaal achter in de zaak. De achterste diepvries in een ruimte waar we via een paar gangetjes kwamen. Ver weg verstopt want varkensvlees is natuurlijk not done in dit voor 80% Islamitische land.
Na hier wat ham, vis en kaas ingekocht te hebben moest ik nog de groente kopen. Daar had Markus ook weer een vaste plek voor op de markt.
De meeste groente en fruit ziet er prima uit, niet mooi uitgestald of zo, maar de kwaliteit en diversiteit is goed.
Ik moest ook nog wat eieren hebben en die kreeg ik mee in een klein plastic zakje wat me heel voorzichtig overhandigd werd. Maar ja..... hoe hou je die heel tussen de rest van je boodschappen in een rugzak gepropt en dan ook nog op de brommer over slecht geplaveide straten ;-) Maar het is gelukt, wonder boven wonder waren ze heel gebleven in de ruimte onder de zitting tussen de andere inkopen, waar ik ze volgens Johnny veiliger kon vervoeren.
Zo, ik heb m'n ijskast een beetje gevuld en kan nu iets uitgebreider eten koken dan door middel van een eenpersoons zakje instant noodles waar je alleen maar kokend water op hoeft te gooien.
Hier in de supermarkt, waar je 'super' beter uit het woord weg kunt laten, zijn geen groenten of andere verse dingen zoals fruit, vlees of vis te krijgen. Alleen in de diepvries in de winkel zitten wel wat diepgevroren worstjes en zo, maar die wekken mijn eetlust niet echt op.
Ik vroeg aan Markus, de Zwitserse eigenaar van het complex die hier al 20 jaar woont, waar ik groente zou kunnen kopen. Alleen op de markt en die is in Mataram en dat is hier een aantal kilometers vandaan.
Hij zou de volgende dag toch inkopen moeten doen dus ik kon wel mee gaan als ik wilde. Dat was wel een goed idee want dan weet ik waar het is en kan ik de volgende keer ook alleen gaan.
Om half 4 zouden we gaan. Ik had een bloesje aan en een pareo als een zedige, nette sarong om me heen geknoopt want een lange broek was te warm en een korte broek of kort jurkje vond ik niet zo geschikt op de markt. Veel blote benen zie je hier niet, dat is meer in Senggigi waar veel toeristen zijn.
Kom ik met m'n rugzak voor de boodschappen naar de afgesproken plaats bij de poort, blijkt dat we op de scooter gaan. Tja, niet echt handig met een strakke, langere rok ;-)
Ik dacht dat we met de auto zouden gaan, maar Markus heeft, bleek nu, geen auto en doet alles op de scooter hier. Zonder motorrijbewijs, wat je hier wel moet hebben, ook voor een brommer want die zijn hier allemaal minimaal 100 cc.
Wat ik overigens eerder vertelde dat hier net zoveel motoren als auto's zijn is niet waar, je ziet 1 auto op zeker 15 motoren, dus die verhouding ligt éven iéts anders.
Ik mocht achterop bij Johnny, een van de Indonesische werknemers, een jonge man die een soort manusje van alles is hier op het complex. Oh jee, dacht ik meteen, hoe stap ik een beetje zedig achterop die scooter met die rok?
Met een bijna elegante zwaai van m'n been over de scooter, waarbij de rok nog korter opkroop dan het resultaat van een eventuele korte broek, zat ik. Met helm en rugtas, je had het moeten zien :) en hmm....waar hou je je dan vast? Wilde natuurlijk niet Johnny meteen in verlegenheid brengen door hem bij z'n middel vast te houden. Ik ontdekte 2 handgreepjes achter m'n billen en daar kon ik me vasthouden, gelukkig...het voelde niet echt stabiel, maar dat zal wel wennen zijn.
Al rijdende schaamde ik me dood met die blote, nog redelijk witte benen en inkijk tot m'n slip, maar gelukkig had ik een helm op en zag niemand wie ik was, haha
Op de markt aangekomen was het heel erg druk met alleen maar lokale mensen en ik was me al weer zorgen aan het maken hoe ik tussen als dat mansvolk welke allemaal bij de scooter parkeerplaats stond, weer een beetje niet aanstootgevend af kon stappen. Heb tussen m'n benen mijn rok maar bij elkaar gepakt en toen ik er af was heel snel alles weer naar beneden getrokken. Zo...bijna niemand gezien.
De hier dagelijkse markt is druk en vol en je wordt meteen doordrongen van allerlei geuren van te rijp fruit, vis, gebakken vlees en vieze, niet thuis te brengen luchtjes.
De meeste verkopers zitten op de grond, met hun koopwaar op papieren zakken of doeken of gewoon zonder iets op de zanderige grond. Alles wat eetbaar is kun je kopen, groente, fruit, kip die in stukken worden gehakt met vliegen, stukken vlees met vliegen. Gewoon zonder koeling in de hitte. Dat de mensen hier nog niet allemaal uitgestorven zijn....die moeten een gestel van ijzer hebben en gewenning aan dit voor ons ondenkbare voedsel vanaf dat ze een baby zijn.
Markus wist een winkeltje op de markt bij een Chinese vrouw waar hij altijd vlees, vis en kaas uit de diepvries koopt. Was wel bijzonder om te zien dat ze ook varkensvlees had, maar wel helemaal achter in de zaak. De achterste diepvries in een ruimte waar we via een paar gangetjes kwamen. Ver weg verstopt want varkensvlees is natuurlijk not done in dit voor 80% Islamitische land.
Na hier wat ham, vis en kaas ingekocht te hebben moest ik nog de groente kopen. Daar had Markus ook weer een vaste plek voor op de markt.
De meeste groente en fruit ziet er prima uit, niet mooi uitgestald of zo, maar de kwaliteit en diversiteit is goed.
Ik moest ook nog wat eieren hebben en die kreeg ik mee in een klein plastic zakje wat me heel voorzichtig overhandigd werd. Maar ja..... hoe hou je die heel tussen de rest van je boodschappen in een rugzak gepropt en dan ook nog op de brommer over slecht geplaveide straten ;-) Maar het is gelukt, wonder boven wonder waren ze heel gebleven in de ruimte onder de zitting tussen de andere inkopen, waar ik ze volgens Johnny veiliger kon vervoeren.
Zo, ik heb m'n ijskast een beetje gevuld en kan nu iets uitgebreider eten koken dan door middel van een eenpersoons zakje instant noodles waar je alleen maar kokend water op hoeft te gooien.
-
10 April 2015 - 13:21
Rian:
Ha Lucy.
Probeer me een voorstelling te maken van de markt en hoe jij daar gekomen bent :).Jij wordt toch wel een expert in het vervoeren van allerlei dingen. Is het niet in een vliegtuig dan wel achter of onder het zadel van de motor :p. Dus vandaag een gezonde maaltijd!
Al een beetje gewend aan de geluiden van alle nachtdieren?
Hier. Vandaag de eerste warme dag. Ongeveer 20/21gr. Lekker genieten dadelijk.
Was weer leuk om te lezen.
Groetjes X -
10 April 2015 - 18:18
Nel, Je Lieve Collega Van Vroeger.:
HA Lucy, Ik geniet van je manier van schrijven. Ik zit te glimlachen en zie het allemaal voor me. Vooral het reisje met de brommer.........ha ha.
JA dat vlees met al die vliegen daar gruwel ik ook van, maar ze hebben zeker meer weerstand dan wij.
Wij werken nog steeds gewoon in VieCuri!!!!!!
groet van mij en een fijn weekend. -
10 April 2015 - 23:36
Desiree:
Hehehe, grapjas, is een wijde lange broek uiteindelijk niet hetzelfde als een lange strakke rok?
Wellicht iets makkelijk voor de volgende keer op de scooter ;)
Gelukkig zijn de eitjes nog heel, anders had je meteen scrambled eggs gehad!
X -
12 April 2015 - 12:17
Mam :
Als ik jou was dan ging ik hier een boek mee beginnen,dat wordt een bestseller.het is niet te geloven dat deze toestanden bestaan . Wat een wereld! -
14 April 2015 - 05:31
Lucy:
@ Dees, als ik het van te voren geweten had, dan had ik zeker iets anders aangetrokken, haha. Maar ik ben nu gewaarschuwd :)
@ Mam, als je sommige plaatsen op de rest van de wereld bekijkt is het hier nog betrekkelijk modern, maar een kleine cultuurshoc is het toch wel
@ Nel, leuk dat je de verhalen leest en ook geniet van m'n verhalen. Ik vind het iig leuk om ze met jullie te delen
@ Rian, ik zal een vervoersbedrijf beginnen voor "speciale zaken" haha. Krijg steeds meer ervaring ;-) -
16 April 2015 - 19:21
Tonnie:
Hoi Lucy,
je bent al even weg, maar ik heb nu je verslagen gevonden, en ik geniet ervan!
Ik heb een paar maanden in India rondgelopen, en toen had ik een dunne lange broek aan met een soort lange blouse met zijsplitten erover, en daarmee kon je overal op een fatsoenlijke manier gaan zitten.
We logeerden toen regelmatig in een soort YMCA en daar kwamen we met regelmaat veelal Amerikanen tegen die meteen toen ze aankwamen in Bombay al een ticket terug naar de states boekten, en die zaten alleen maar in de lobby, en durfden de deur niet uit, vanwege een echte cultuurshock.
Groetjes, ik verheug me op je volgende verhalen.
Tonnie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
