Dag 7 t/m 9

Dag 7 t/m 9

Zaterdag dag 7
Vandaag wordt een reisdag, we moeten een heel stuk overbruggen, geen bijzondere dingen vandaag, maar reizen. Voornamelijk langs het laatste stukje zuid-oost kust en dan het binnenland in vanaf het oosten.
Bij vertrek lag er een dood schaap op de hoofdweg, we zijn even gestopt om het van de weg af te trekken anders krijgt het een nog naarder beeld. Waarschijnlijk is het dier aangereden. Dit is niet vreemd want er grazen hier veel schapen langs de hoofdweg, in dit gedeelte van het jaar bijna allemaal met 2 lammeren. Er zijn wel een soort van grove afrasteringen maar die worden slecht bijgehouden en zijn op heel veel plaatsen dus gewoon kapot en daar kunnen de schapen dus makkelijk doorheen. De beestjes zoeken dan de stroken tussen de weg en de afrastering op omdat daar vaak meer en misschien ook wel lekkerder gras staat. Soms láten boeren ze daar ook gewoon grazen omdat het gras daar dan niet te lang wordt.
Er is overigens zo weinig verkeer dat de schapen meestal nog steeds met een groepje wegspurten als we langs komen, of zou dat liggen aan de meest afschrikwekkende mintgroen-achtige kleur waarin onze bus en bijpassende aanhanger gespoten is :)
We hadden eerst een witte combinatie maar die is gisteren omgeruild voor deze omdat we de 4 WD functie niet meer nodig hebben vanaf vandaag.

We rijden een lang stuk over de hoofdweg, deze 2-baans weg kronkelt mooi paralel aan de kustlijn die in dit gedeelte van het eiland uit mooie fjorden bestaat. Je begint te begrijpen waarom maar 20 (!) procent van het land te gebruiken is. Hooglanden, gletsjers, meren, rivieren, rotsgronden, door lava overstroomd land, er blijft niet zoveel meer over.

Tussen 1875 - 1910 emigreerde er 1/5 deel van de bevolking (ongeveer 18.000 IJslanders) naar Canada, veel mensen die weggingen kwamen uit het oosten. Er was weer eens een vulkaan uitgebarsten en uit de overtrekkende zwarte wolken viel veel giftige as op het land. Het land werd hierdoor onbruikbaar.
Canada stuurde agenten naar IJsland om mensen over te halen daarheen te komen, er werd gratis land beloofd en er werd hen voorgespiegeld dat het leven daar fantastisch was.
Echter, de winters in Canada waren veel kouder dan hier en bovendien waren de IJslanders niet gewend om in de bossen te leven. Het leven was daar dus hard en velen zouden het niet overleefd hebben als ze niet door de native Indianenbevolking geholpen waren, ze leerden hen jagen en vissen. Rondom het meer van Winnipeg leven nog steeds veel 4e en 5e generatie van oorsprong IJslandse mensen.

We slaan inmiddels af van de hoofdweg die hier voor grote delen uit gravel bestaat en rijden over de hoogvlakte weer een soort waistland binnen in de middle of nowhere. Daar vinden we geheel verlaten gelegen een kleine nederzetting die zelfs een kerkje heeft en voor een groot deel in een bijzondere plaggenhutstijl gebouwd is en waar we de nacht gaan doorbrengen.

Dag 8 zondag

Op weg naar onze volgende bestemming rijden we door een barre vlakte. Een ander planeet lijkt het wel. Het schijnt dat in dit gebied de film met Tom Cruise, Oblivion, een sciencefiction fiction, is opgenomen. Hier zie je op sommige plaatsen voorbeelden staan van zogenaamde stonepiles. Dit zijn in een puntvorm op elkaar gestapelde stenen. In gebieden waar geen verharde weg is wijzen deze pilaren in de winter de weg in grote sneeuwvlakten, ze staan telkens op een vaste afstand van een X aantal meters van elkaar. Tegenwoordig wordt dit met gele palen gemarkeerd.

Er zijn een aantal gebieden waar veel vulkanische activiteit is. Dit wordt op verschillende plaatsen gemonitord zodat als er ergens echt iets actief gaat worden de bevolking of reizigers een waarschuwing krijgen.
Havær vertelde dat op dit niet op korte termijn staat te gebeuren en als wel dàn.....zo zei hij met als gevolg dat heel de bus moest lachen: "should I get a warning on my phone, I would unchain the trailer and I should say 'screw the suitcases' and drive like I always wanted tot do !!"

In het noordelijke havenplaatsje Husavik zijn we vanmiddag op een boot de zee op geweest voor de whale watching. Een spectaculaire tocht op zoek naar bultrugwalvissen. En ja hoor, we hadden geluk, we hebben er twee gezien. Prachtig en spannend toen we met de boot langzaam om de walvissen heen cirkelden. Elke paar minuten kwam hij weer boven, eerst hadden we er 1 gespot en later kwam daar nog een tweede bij. Imposante dieren zijn het en echt heel mooi dat we ze gezien hebben van zo dichtbij. De grootste van de 2 was echt een hele grote van ongeveer 17 meter lang

Vanavond was ik onder de douche geweest en had m'n haren gewassen. Even later zag ik tot mn schrik dat m'n zilveren ring helemaal bruin was, het leek wel zo'n goedkope gouden op de kermis gewonnen nepring !
Meteen ging me een licht op: het water van de douche rook heel erg naar zwavel ! Daardoor was ie waarschijnlijk verkleurd.
Gelijk maar even op internet opgezocht of ik hem nu voor altijd verpest had of dat er nog iets aan te doen was.
Ik las ergens dat je kon proberen met tandpasta te poetsen of thuis met zilverpoets. Op het laatste wilde ik niet wachten want ik was veel te ongerust dat er hij blijvend als kermisgoud uit zou blijven zien.
Gelukt ! Gelukkig is ie weer mooi.
Ik had er hier niet eerder last van gehad maar schijnbaar zit er op sommige plekken in IJsland meer zwavel in het warme water dan op andere. Overigens alleen in wàrm water, niet in koud. Het warme water komt rechtstreeks uit de ondergrondse warmwaterbronnen.
Morgen gaan we naar een thermaal bad en ik zal m'n medereizigers maar waarschuwen dat ze van te voren alles van zilver afdoen.

Dag 9 en 10 maandag en dinsdag

De landbouw in IJsland bestaat alleen uit schapen-,melkvee- en paardenteelt, er is geen landbouwgrond wat geschikt is voor groenteteelt. Ook fruitbomen zie je hier niet. De groene velden die je hier ziet zijn alleen geschikt voor gras. Waar we nu zijn in noord IJsland worden in deze periode alle daarvoor geschikte velden gemaaid en overal liggen de in plastic gewikkelde hooibalen op het land. Het zijn net velden vol met roze, witte en blauwe marshmallows.
Alle groenten en fruit wat hier in de winkels ligt wordt alleen verbouwd in kassen. Daardoor kunnen ze verschillende malen per jaar oogsten en alle teelt die in deze kassen plaatsvind wordt op biologische en ecologisch verantwoorde manier gedaan. Er worden geen pesticiden gebruikt maar speciale bijen ter bestrijding van ongedierte, zelfs speciale mossen worden gebruikt als voedsel voor deze bijen. Ziekten in het gewas wordt voorkomen doordat deze kassen voorzien zijn van hightech installaties. Er is kunstmatig licht en elke plant wordt gemonitord en krijgt precies zoveel water en voeding als nodig is.

Er is hier nog meer hightech. In een stadje waar we vandaag doorheen reden hebben ze onder de hoofdweg straatverwarming. In de winter sneeuwt het hier ontzettend veel en wordt de straat warm gehouden waardoor de sneeuw geen kans blijft te blijven liggen.
We zitten hier slechts 15 kilometer van de arctische cirkel af. De palen langs de weg in dit gebied en waar we de afgelopen dagen doorheen reden zijn ook hoger dan in andere gebieden. Aan de linkerkant van de weg hebben de gele markeringspalen aan de bovenkant 2 schuine witte strepen en aan de rechterkant één. Als het wegdek en de omgeving dan met sneeuw bedekt is kun je daaraan zien aan welke kant de weg ligt.

Het landschap in het noorden waar we nu zijn en waar de kustlijn geheel uit fjorden bestaat is heel anders dan in het zuiden, veel minder woest en er zijn om de fjorden heen grote brede dalen waar de bergen achter oprijzen. De kustlijn is wel veel grilliger.
Hier worden veel IJslandse paarden gefokt in allerlei kleuren, bont, zwart, bruin, geel. De boeren zijn hier heel trots op hun speciale ras en proberen het helemaal zuiver te houden. Als een paard eenmaal geëxporteerd is mag het ook nooit meer in IJsland binnenkomen. Ook worden er geen paarden uit het buitenland gehaald. Je ziet ze hier veel met grote kuddes in de weilanden en bij het water staan, een mooi gezicht en het past hier prachtig in de omgeving.