De laatste dagen

Dag 11 t/m 14
Woensdag
Vandaag reden we langs een oude verweerde boerderij waar al eeuwenlang dezelfde familie woont. Havar vertelde daarbij over een interview wat hij op de radio hoorde. Een oude man die in 1900 geboren was werd gevraagd wat hij in de 20e eeuw de beste uitvinding vond. Je denkt dan aan de telefoon of de auto of misschien het vliegtuig, maar het enige wat hij zei was "rubberen laarzen" Dàt was voor hem de uitvinding van de eeuw want sinds die uitvinding had hij voor de eerste keer droge voeten. Daarvoor droeg iedereen schoenen van schapenleer die in dit natte en grotendeels sneeuw klimaat niet erg praktisch zijn.

Wat je in het gedeelte van IJsland waar we nu doorheen rijden veel ziet zijn kleine heuvels in vorm van een borst. Vogels poepen op het midden van de heuvel, er komt dan een klein heuveltje waar dan ook meer gras groeit en daardoor worden een soort tepels gevormd, zogenaamde birdnippels. Het ziet er wel heel vreemd uit al die borstheuveltjes in het landschap.

Net na onze koffiestop werd onze bus aangehouden voor politiecontrole, de tachograaf schijf werd gecontroleerd en de bus en trailer moesten gewogen worden. In de bus werden grapjes gemaakt, zo van "als we te zwaar zijn wie moeten we dan achterlaten, met wie hebben we het beste resultaat" ! Ook de trailer met koffers werd gewogen.
Er was al eerder op de reis een koffer verloren doordat de klep van de trailer op een vreselijke hobbelweg zonder dat iemand het gemerkt heeft opengeklapt is. Bovenste koffer eruit geschoten en klep weer dicht. Bij aankomst in het hotel was er onverklaarbaar een koffer verdwenen. Reisleider gebeld met vorige hotel of hij daar nog stond, maar nee, waarschijnlijk toch verloren onderweg. Er werd zelfs gesuggereerd dat ie ergens bij een stop uit de trailer gestolen was, maar wat moet iemand nou met een koffer waarvan hij helemaal niet weet wat erin zit. Uiteindelijk is hij na een paar dagen toch nog ergens in een greppel teruggevonden en met een inlandse vlucht naar een vliegveld op onze route gevlogen waar we de koffer hebben opgepikt.
Dus naar aanleiding daarvan werd nu geroepen "die rode koffer was toch al kwijt dus die moet er nu toch echt uit anders mogen we niet verder" Trailer te zwaar !
Maar goed, alles was blijkbaar oké
Havær vond de controle niet zo erg hoewel het een redelijk uitgebreide controle was en het nogal wat tijd koste. Hij verdween op een gegeven moment met de politie achter het politiebusje uit ons zicht en bleef even weg. Stof tot fantaseren "nu wordt ie in elkaar gemept" (naar aanleiding van alle moord en doodslag saga-vertellingen) of "dalijk wordt ie ontvoerd en zitten wij hier over een paar uur nog" . Maar goed, Havær vertelde later dat er nogal wat piraten rondrijden met vergunningen die niet in orde zijn of chauffeurs die niet het juiste rijbewijs hebben om met zoveel mensen rond te rijden.
Het gewicht vd trailer bleek 90 kilo onder het maximale toegestane gewicht en daarbij maakte Havær de opmerking " ik ben blij dat jullie niet te veel bier hebben ingeslagen anders hadden we het niet gered". Elke dag willen er namelijk wel een aantal mensen naar de winkel (speciale staatswinkels) waar alcohol verkocht wordt voor bier of wijn. Nou ja, 90 liter bier zou heel wat zijn ;-)
Vanmiddag zijn we ook nog in een haaienmuseum geweest, een klein maar interessant museumpje ergens op een boerderij waar we gefermenteerde haai hebben geproefd. Dit is een specialiteit hier. IJslanders schijnen het erg lekker te vinden, ik vond het in ieder geval heel erg vies en zou het, ondanks dat het schijnbaar erg gezond is, niet nog een keer eten.

Donderdag en vrijdag

Dag 12 donderdag

Ik heb net een etalagepop vermoord.
Met mijn kamergenoot liep ik in een winkel met outdoorkleding en daar stond een pop, aangekleed met thermo ondergoed. Ik liep er langs en toen ik me omdraaide heb ik die pop met mijn rugzak tegen de grond geslagen.
Dat maakte zo'n lawaai dat meteen de ogen van alle mensen in de winkel op me gericht waren, sommigen keken zelfs boos alsof ik iets heel misdadigs had gedaan, maar ik kreeg alleen maar ontzettend de slappe lach toen ik die pop in 2 delen op de grond zag liggen met het ondergoed nog aan en de muts en shawl een meter verder.
Ook mijn kamergenoot kreeg de slappe lach toen ik een vruchteloze poging deed om de pop op te rapen. Ik heb de verkoopster die de pop kwam redden nog gevraagd of ik kon helpen, hoewel ik al merkte dat dat onmogelijk was. Toen we het bovenlijf weer op het onderlijf wilden maken schoten de benen weer alle kanten op, volgens mij waren ze gebroken.....
Nel mijn kamergenoot vroeg of ie kapot was en het meisje zei dat ie al heel oud was, hahaha
Uiteindelijk zijn we maar achter een paar kledingrekken gevlucht omdat we verschrikkelijk de slappe lach hadden.
Nel is toen ook nog in zo'n inklapbare campingstoel gaan zitten omdat ze anders in haar broek ging plassen en ik dacht "oh nee...als die stoel nu ook maar niet in elkaar klapt" en daarmee kreeg ik weer een lachstuip
Vanuit de verte zagen we de verkoopster nog steeds worstelen met de pop die ze inmiddels maar op de toonbank had gelegd om hem weer tot leven te wekken. Terwijl we de trap opliepen om de winkel te verlaten zag ik dat ze het thermo ondergoed wat de pop aanhad weg ging leggen dus ik denk dat ze het uiteindelijk maar uitgekleed en het opgegeven heeft.

Vandaag hebben we de cirkel rondgemaakt, we zijn het grootste deel van het eiland rond geweest en hebben ruim meer dan 2000 kilometer gereden.
Na onderweg nog over de top van de oude Grabrok vulkaan gelopen te hebben, een bezoek te hebben gebracht aan de lava watervallen Hraunfossaren en Barnafossar èn Europa's grootste heetwaterbron Deildartunguhver, zijn we rond 16.00 uur aangekomen in het hotel in Reykjavik waar we nog 2 nachten zullen zijn. Morgen nog een vrije dag die we zelf kunnen invullen.
Iedereen is moe van alle bijzondere indrukken van dit prachtige land met adembenemend natuurschoon.
Even nog lekker uitrusten dus voordat we zaterdag weer terug vliegen.
Het was een prachtige reis en ondanks het vaak slechte weer erg de moeite waard. Het land is zo divers en zo spectaculair mooi dat het voor mij een fantastische ervaring is geweest waar ik nog lang een bijzondere herinnering aan zal blijven houden.

Reykjavík, 30 juni 2017